Na początek (założenie plantacji)
Malina udaje się najlepiej na glebach mineralnych, żyznych, ale nie zlewnych. Zbyt luźne piaszczyste gleby też nie są odpowiednie.Wyklucza się uprawę maliny na terenach o wysokim poziomie wód gruntowych lub zalewanych nawet na krótki okres.Odczyn gleby musi być lekko kwaśny, nigdy zasadowy.Niewskazane jest zakładanie plantacji na terenach, na których mogą występować zastoiska mrozowe.Przygotowanie gleby należy rozpocząć najpóźniej rok przed planowanym terminem zakładania plantacji.W tym czasie można skorygować odczyn gleby, wzbogacić glebę w materię organiczną, uwolnić od chwastów trwałych i dostarczyć składników mineralnych.Wapnowanie, jeżeli potrzebne, należy wykonać pod przedplon, doprowadzając glebę do pH około 6,5. Również obornik lub nawozy zielone stosuje się pod przedplon. Najlepiej, gdy przedplon, np. kapustne, rzepak, buraki, pozostawia glebę żyzną i odchwaszczoną.Ziemniaki i pomidory nie są dobrym przedplonem, gdyż są gospodarzami grzybów atakujących system korzeniowy maliny.Należy też wykonać analizę gleby na zawartość składników mineralnych.Nawożenie wykonuje się zgodnie z zaleceniami stacji chemiczno-rolniczej wykonującej analizę.Jednym z warunków powodzenia w uprawie maliny jest zakładanie plantacji ze zdrowych sadzonek, najlepiej pierwszego wyboru.Powinny one pochodzić z kwalifikowanej szkółki, cieszącej się dobrą opinią.Na plantacji towarowej odległość między rzędami malin powinna być taka, aby zabiegi uprawowe, takie jak opryskiwanie przeciwko chorobom i szkodnikom, stosowanie herbicydów, koszenie trawy w międzyrzędziach i rozdrabnianie wyciętych pędów, mogły być wykonywane przy użyciu odpowiednich maszyn.Dla sprzętu ciągnikowego, odległość ta powinna wynosić od 2,5 do 3,5 m, w zależności od szerokości maszyn.Przy użyciu mniejszych maszyn, szerokość międzyrzędzi może wynosić 2,0 m.Podobną rozstawę stosuje się w ogrodach. Odległość między roślinami w rzędzie wynosi najczęściej 0,5 m.Maliny sadzi się późną jesienią lub wczesną wiosną.Korzystniejszym jest zazwyczaj termin wiosenny, gdyż unika się przemarzania roślin, jeżeli zdarzy się bezśnieżna zima.Rośliny należy sadzić płytko, tak aby korzenie były przykryte warstwą gleby grubości około 2 cm. Po posadzeniu gleba powinna być mocno ubita, aby ułatwić podsiąkanie wody.Korzystne jest też podlanie roślin lub użycie systemu nawadniającego.Końcowym zabiegiem przy sadzeniu jest ucięcie pędu tuż nad ziemią. W przypadku jesiennego terminu zakładania plantacji, po posadzeniu roślin należy uformować kopczyki z ziemi, zabezpieczające system korzeniowy przed przemarznięciem.
Pielęgnacja
Celem nawożenia jest optymalne zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe. Dlatego też powinno ono opierać się na analizie ich zawartości w glebie i w liściach, z uwzględnieniem wyglądu roślin.Zwykle po prawidłowym przygotowaniu gleby przed założeniem plantacji, gdy skorygowano odczyn gleby, zastosowano nawożenie organiczne, a także uzupełniono zawartość fosforu oraz potasu i magnezu, w czasie trwania plantacji nie jest konieczne dostarczanie mikroelementów i fosforu.Nawożenie potasem i magnezem rozpoczyna się po trzech latach.W pierwszym roku po założeniu plantacji należy zadbać o szybki wzrost roślin, stosując kilkakrotnie w okresie od połowy maja do połowy lipca w odstępach 10-14 dniowych szybkodziałające nawozy azotowe, takie jak saletra amonowa.Łączna dawka azotu powinna wynosić około 100 kg N/ha. W następnych latach dawkę nawozów azotowych ustala się na podstawie barwy liści i siły wzrostu pędów, z uwzględnieniem wyników analizy liści. Wynosi ona zwykle 60 -80 kg N/ha.Azot stosuje się w dwóch dawkach; wczesną wiosną i po kwitnieniu w formie saletry amonowej.Przeciwdziałanie wyrastaniu chwastów lub ich niszczenie jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym. Dotyczy to również nadmiernej liczby odrostów korzeniowych.Odrosty te, podobnie jak chwasty, stanowią konkurencję o wodę i składniki pokarmowe oraz tworzą środowisko sprzyjające rozwojowi chorób pędów maliny.Program ochrony przed chwastami i nadmiernym zagęszczeniem pędów powinien uwzględniać system uprawy gleby i prowadzenia roślin.W przypadku braku ściółkowania, najdogodniejszym sposobem uprawy wydaje się być murawa z częstym koszeniem trawy, chwastów i odrostów maliny w międzyrzędziach.W rzędach natomiast, gdzie pędy maliny powinny wyrastać w wąskim pasie, nie przekraczającym 30 cm, należy stosować herbicydy.Malina jest gatunkiem o dużych wymaganiach wodnych, zwłaszcza od kwietnia do początku dojrzewania owoców.Niedostatek wody w tym okresie powoduje drobnienie owoców, a w rezultacie obniżenie plonu, niekiedy drastyczne. Należy jednak pamiętać, że przez nawadnianie można uzyskać wzrost plonu w przypadku, gdy pozostałe zabiegi agrotechniczne prowadzone są na optymalnym poziomie.Odpowiednim sposobem nawadniania maliny są linie kroplujące, gdzie kroplowniki umieszczane są wewnątrz przewodu polietylenowego. Przewód rozłożony jest wzdłuż rzędu na powierzchni gruntu lub lepiej, na głębokości około 10 cm. Ten sposób nawadniania, w przeciwieństwie do deszczowania, nie zwiększa zagrożenia chorobami pędów i owoców.Woda jednak musi być najwyższej jakości, najczęściej uzdatniana, między innymi przez filtrowanie.Zabieg cięcia niezbędny jest dla odminan jesiennych min. Polana. Wykonuje sie go w okesie póżnej jesieni po zbiorach owoców. Wysokość cięcia to ok. 10 do 15 cm.Po tej czynności należy niezwłocznie usunąć z plantacji wszystkie pędy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz