piątek, 21 stycznia 2011



Maliny owocujące na pędach jednorocznych

Maliny udają się na glebach żyznych, lekko kwaśnych (pH 5,5 - 6,5), próchnicznych, dostatecznie wilgotnych. Źle rosną na glebach ciężkich, zlewnych, podmokłych, a także bardzo piaszczystych, lekkich. Podobnie jak truskawki poleca się sadzenie malin na redlinach (wałach) wysokości 20 - 30 cm, co zapobiega zatapianiu korzeni i ogranicza występowanie chorób korzeniowych. Na redlinach warto położyć linie kroplujące. Maliny sadzi się późną jesienią (po przymrozkach, po 15.X.) i wiosną. Sadzonki w doniczkach można sadzić przez cały rok. Odległość między roślinami
powinna wynosić 0,5 - 0,6 m, a odległość między rzędami na plantacji towarowej 3 - 4 m (na dziace 2m) w zależności od używanego sprzętu. Malin nie sadzimy zbyt głęboko. W przypadku wydawania przez maliny zbyt dużej liczby odrostów
korzeniowych wskazane jest ich zniszczenie. Gdy osiągną wysokość 15 cm, wycina się je tuż nad ziemią. Późną jesienią wycina się wszystkie pędy, które owocowały. Gdy pędy przycinamy na wysokości 20 cm to ograniczamy ilość odrostów; jeżeli przycinamy tuż nad ziemią to zwiększamy liczbę odrostów korzeniowych. Nawozy potasowe i fosforowe stosujemy przed sadzeniem roślin. W okresie przedwiośnia stosujemy nawożenie azotowe (np. saletra amonowa), a potem ponawiamy w połowie maja - ogółem 5 -7 dkg na 1 mb rzędu.

ODMIANY OWOCUJĄCE NA PĘDACH JEDNOROCZNYCH

POLKA
Malina powtarzająca o wczesnej porze dojrzewania owoców, owocuje na pędach jednorocznych. Owoce są bardzo duże, zwarte, supersmaczne. Nadają się do bezpośredniego spożycia, mrożenia i przetwórstwa. Wzrost roślin jest średnio silny. Cenna odmiana w uprawie towarowej i ogrodowej ze względu na wcześniejsze dojrzewanie, większe i smaczniejsze owoce, a także bardziej przydatne do mrożenia niż owoce odmiany Polana. Odmiana może być prowadzona w wolno stojących rzędach. Na jeden metr bieżący rzędu może przypadać nie więcej niż 20 pędów w pasie o szerokości do 0,5 m. Uprawa odmiany Polka, podobnie jak innych odmian powtarzających: Poranna Rosa, Polana, Pokusa ma charakter proekologiczny. Ze względu bowiem na inną porę dojrzewania owoców nie występują szkodniki, jak kistnik malinowiec i kwieciak malinowy oraz pryszczarki. Choroby powodujące zamieranie pędów też mają mniejsze znaczenie, gdyż pędy są na plantacji zaledwie przez kilka miesięcy w roku. Zawsze po zbiorach (listopad) wycinamy wszystkie pędy Polki kilka centymetrów nad ziemią (wyższe cięcie do 20 cm ogranicza ilość odrostów). Z pąków przybyszowych na korzeniach Polki wyrastają nowe pędy, które zaczną owocować od sierpnia. Przy posadzeniu jesiennym należy usypać kopczyki wokół rośliny, aby zabezpieczyć ją przed przemarznięciem. Jednym ze sposobów ograniczania gnicia i zamierania pędów jest stosowanie daszków przeciwdeszczowych. Silną przeźroczystą folię szerokości 1,5- 2,0 m, rozciąga się na rusztowaniu ponad rzędem malin. Wtedy jednak glebę trzeba nawadniać.
Maliny podobnie jak truskawki warto sadzić na podwyższonych zagonach z liniami kroplującymi. W efekcie uzyskujemy wyższą zdrowotność roślin i lepsze plony.
Odmiana polecana do uprawy proekologicznej. 

POKUSA
Malina powtarzająca o średniej porze dojrzewania. Owocuje na pędach jednorocznych w terminie jesiennym, (późniejsza od Polki). Owoce są ogromne, deserowe. Wzrost roślin jest silny, ale pędy są mało wyrównane. Plenność średnia 7 kg z 10 m2. Odmiana interesująca ze względu na wielkość owoców. Zalecana jest do uprawy w gruncie i pod osłonami. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

PORANNA ROSA
Malina powtarzająca o żółtych owocach. Dojrzewają one na tegorocznych pędach od początku sierpnia. Owoce są bardzo duże, zbliżone do kulistych, zwarte. Są wybitnie deserowe, bardzo smaczne. Owoce Porannej Rosy są mało podatne na gnicie, a pędy na zamieranie. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

POLESIE
Polska odmiana owocująca na pędach jednorocznych, wcześniej niż Polana. Wzrostroślin jest średnio silny. Owoce
słodkie, duże, szeroko stożkowate, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.


MALINY OWOCUJĄCE NA PĘDACH DWULETNICH

TULAMEEN
Odmiana kanadyjska. Owoce duże, wydłużone, jasnoczerwone, z połyskiem, smaczne i o atrakcyjnym wyglądzie.
Owocuje na dwuletnich pędach, w średnio późnym terminie dojrzewania owoców. Okres zbioru długi. Odmiana bardzo
plenna, ale nieco podatna na przemarzanie. Owoce wysokiej jakości, bardzo słodkie, atrakcyjne, nadają się szczególnie
do bezpośredniego spożycia, ale są też przydatne do mrożenia i przetwórstwa.

BENEFIS
Nowa polska odmiana o średnio późnej porze dojrzewania. Wzrost roślin jest silny, pędy bez kolców. Owoce są
duże, wydłużone, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.

Malina czarna BRISTOL - odmiana amatorska. Nie wytwarza odrostów korzeniowych i nie rozprzestrzenia się po ogrodzie jak malina czerwona. Owocuje w pierwszej
połowie lipca. Charakteryzuje się bardzo silnym wzrostem i grubymi, łukowato wygiętymi, kolczastymi pędami. Dobrze znosi cięcie i formowanie. Pędy należy przywiązywać do słupków lub do rusztowań już w pierwszym roku wzrostu. Malina czarna owocuje na pędach dwuletnich, które po zakończeniu zbiorów należy wyciąć przy szyjce korzeniowej i zniszczyć. Pozostawiamy tylko młode pędy, które zaowocują w roku następnym. Rośliny sadzi się w rzędzie co 1 m, a odległość między rzędami co 2 m. Malina czarna wymaga słonecznego miejsca. Jest wytrzymała na mróz.
Ma niezbyt duże, czarne owoce.


Dotyczy wszystkich odmian malin owocujących na pędach dwuletnich:

Zaleca się prowadzenie malin w formie szpaleru przy drutach. Konstrukcja składa się z palików wysokości 150 cm (od powierzchni gleby) rozmieszczonych co 4-5 m wzdłuż rzędu. Między palikami rozciąga się dwa druty (o średnicy 3 mm), jeden na wysokości 80 cm, drugi na 150 cm. Do tych drutów przywiązuje się latem (po wycięciu starych pędów, z których właśnie zebraliśmy owoce) tegoroczne pędy. Na jednym metrze bieżącym szpaleru mieści się 12 pędów. W przypadku silnego wzrostu i wydawania dużej liczby odrostów korzeniowych, celowe jest niszczenie
słabszych odrostów, gdy osiągną wysokość ok. 15 cm, tak aby pozostało ok. 12 pędów na 1 m bieżącym. W późniejszym okresie należy niszczyć nadmiar młodych pędów, poczynając od najsłabszych i wyrastających najdalej od macierzystej rośliny.


Właściwości zdrowotne malin 
W malinach występują antocyjany i związki należące do grupy polifenoli. Dowiedziono, że posiadają one właściwości antyoksydacyjne, działając jako zmiatacze wolnych rodników i innych aktywnych form tlenu. Mogą w ten sposób zapobiegać rozwojowi chorób nowotworowych i chorób układu krążenia. Podobnie zdrowotnie działa też zawarty w malinach kwas ellagowy - chroni przed chorobami nowotworowymi i ma właściwości antybakteryjne i antywirusowe.
Owoc maliny to ważne źródło niektórych związków chemicznych, jak żelazo (składnik hemoglobiny), magnez, który regeneruje substancję włóknistą nerwów. Oddzielną grupę stanowią witaminy. Na uwagę zasługuje witamina A, niektóre witaminy z grupy B (głównie B3), witamina PP, w większej ilości występuje też witamina C.
Maliny udają się na glebach żyznych, lekko kwaśnych (pH 5,5 - 6,5), próchnicznych, dostatecznie wilgotnych. Źle rosną na glebach ciężkich, zlewnych, podmokłych, a także bardzo piaszczystych, lekkich. Podobnie jak truskawki poleca się sadzenie malin na redlinach (wałach) wysokości 20 - 30 cm, co zapobiega zatapianiu korzeni i ogranicza występowanie chorób korzeniowych. Na redlinach warto położyć linie kroplujące. Maliny sadzi się późną jesienią (po przymrozkach, po 15.X.) i wiosną. Sadzonki w doniczkach można sadzić przez cMaliny owocujące na pędach jednorocznych

Maliny udają się na glebach żyznych, lekko kwaśnych (pH 5,5 - 6,5), próchnicznych, dostatecznie wilgotnych. Źle rosną na glebach ciężkich, zlewnych, podmokłych, a także bardzo piaszczystych, lekkich. Podobnie jak truskawki poleca się sadzenie malin na redlinach (wałach) wysokości 20 - 30 cm, co zapobiega zatapianiu korzeni i ogranicza występowanie chorób korzeniowych. Na redlinach warto położyć linie kroplujące. Maliny sadzi się późną jesienią (po przymrozkach, po 15.X.) i wiosną. Sadzonki w doniczkach można sadzić przez cały rok. Odległość między roślinami
powinna wynosić 0,5 - 0,6 m, a odległość między rzędami na plantacji towarowej 3 - 4 m (na dziace 2m) w zależności od używanego sprzętu. Malin nie sadzimy zbyt głęboko. W przypadku wydawania przez maliny zbyt dużej liczby odrostów
korzeniowych wskazane jest ich zniszczenie. Gdy osiągną wysokość 15 cm, wycina się je tuż nad ziemią. Późną jesienią wycina się wszystkie pędy, które owocowały. Gdy pędy przycinamy na wysokości 20 cm to ograniczamy ilość odrostów; jeżeli przycinamy tuż nad ziemią to zwiększamy liczbę odrostów korzeniowych. Nawozy potasowe i fosforowe stosujemy przed sadzeniem roślin. W okresie przedwiośnia stosujemy nawożenie azotowe (np. saletra amonowa), a potem ponawiamy w połowie maja - ogółem 5 -7 dkg na 1 mb rzędu.

ODMIANY OWOCUJĄCE NA PĘDACH JEDNOROCZNYCH

POLKA
Malina powtarzająca o wczesnej porze dojrzewania owoców, owocuje na pędach jednorocznych. Owoce są bardzo duże, zwarte, supersmaczne. Nadają się do bezpośredniego spożycia, mrożenia i przetwórstwa. Wzrost roślin jest średnio silny. Cenna odmiana w uprawie towarowej i ogrodowej ze względu na wcześniejsze dojrzewanie, większe i smaczniejsze owoce, a także bardziej przydatne do mrożenia niż owoce odmiany Polana. Odmiana może być prowadzona w wolno stojących rzędach. Na jeden metr bieżący rzędu może przypadać nie więcej niż 20 pędów w pasie o szerokości do 0,5 m. Uprawa odmiany Polka, podobnie jak innych odmian powtarzających: Poranna Rosa, Polana, Pokusa ma charakter proekologiczny. Ze względu bowiem na inną porę dojrzewania owoców nie występują szkodniki, jak kistnik malinowiec i kwieciak malinowy oraz pryszczarki. Choroby powodujące zamieranie pędów też mają mniejsze znaczenie, gdyż pędy są na plantacji zaledwie przez kilka miesięcy w roku. Zawsze po zbiorach (listopad) wycinamy wszystkie pędy Polki kilka centymetrów nad ziemią (wyższe cięcie do 20 cm ogranicza ilość odrostów). Z pąków przybyszowych na korzeniach Polki wyrastają nowe pędy, które zaczną owocować od sierpnia. Przy posadzeniu jesiennym należy usypać kopczyki wokół rośliny, aby zabezpieczyć ją przed przemarznięciem. Jednym ze sposobów ograniczania gnicia i zamierania pędów jest stosowanie daszków przeciwdeszczowych. Silną przeźroczystą folię szerokości 1,5- 2,0 m, rozciąga się na rusztowaniu ponad rzędem malin. Wtedy jednak glebę trzeba nawadniać.
Maliny podobnie jak truskawki warto sadzić na podwyższonych zagonach z liniami kroplującymi. W efekcie uzyskujemy wyższą zdrowotność roślin i lepsze plony.
Odmiana polecana do uprawy proekologicznej. 

POKUSA
Malina powtarzająca o średniej porze dojrzewania. Owocuje na pędach jednorocznych w terminie jesiennym, (późniejsza od Polki). Owoce są ogromne, deserowe. Wzrost roślin jest silny, ale pędy są mało wyrównane. Plenność średnia 7 kg z 10 m2. Odmiana interesująca ze względu na wielkość owoców. Zalecana jest do uprawy w gruncie i pod osłonami. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

PORANNA ROSA
Malina powtarzająca o żółtych owocach. Dojrzewają one na tegorocznych pędach od początku sierpnia. Owoce są bardzo duże, zbliżone do kulistych, zwarte. Są wybitnie deserowe, bardzo smaczne. Owoce Porannej Rosy są mało podatne na gnicie, a pędy na zamieranie. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

POLESIE
Polska odmiana owocująca na pędach jednorocznych, wcześniej niż Polana. Wzrostroślin jest średnio silny. Owoce
słodkie, duże, szeroko stożkowate, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.


MALINY OWOCUJĄCE NA PĘDACH DWULETNICH

TULAMEEN
Odmiana kanadyjska. Owoce duże, wydłużone, jasnoczerwone, z połyskiem, smaczne i o atrakcyjnym wyglądzie.
Owocuje na dwuletnich pędach, w średnio późnym terminie dojrzewania owoców. Okres zbioru długi. Odmiana bardzo
plenna, ale nieco podatna na przemarzanie. Owoce wysokiej jakości, bardzo słodkie, atrakcyjne, nadają się szczególnie
do bezpośredniego spożycia, ale są też przydatne do mrożenia i przetwórstwa.

BENEFIS
Nowa polska odmiana o średnio późnej porze dojrzewania. Wzrost roślin jest silny, pędy bez kolców. Owoce są
duże, wydłużone, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.

Malina czarna BRISTOL - odmiana amatorska. Nie wytwarza odrostów korzeniowych i nie rozprzestrzenia się po ogrodzie jak malina czerwona. Owocuje w pierwszej
połowie lipca. Charakteryzuje się bardzo silnym wzrostem i grubymi, łukowato wygiętymi, kolczastymi pędami. Dobrze znosi cięcie i formowaMaliny owocujące na pędach jednorocznych

Maliny udają się na glebach żyznych, lekko kwaśnych (pH 5,5 - 6,5), próchnicznych, dostatecznie wilgotnych. Źle rosną na glebach ciężkich, zlewnych, podmokłych, a także bardzo piaszczystych, lekkich. Podobnie jak truskawki poleca się sadzenie malin na redlinach (wałach) wysokości 20 - 30 cm, co zapobiega zatapianiu korzeni i ogranicza występowanie chorób korzeniowych. Na redlinach warto położyć linie kroplujące. Maliny sadzi się późną jesienią (po przymrozkach, po 15.X.) i wiosną. Sadzonki w doniczkach można sadzić przez cały rok. Odległość między roślinami
powinna wynosić 0,5 - 0,6 m, a odległość między rzędami na plantacji towarowej 3 - 4 m (na dziace 2m) w zależności od używanego sprzętu. Malin nie sadzimy zbyt głęboko. W przypadku wydawania przez maliny zbyt dużej liczby odrostów
korzeniowych wskazane jest ich zniszczenie. Gdy osiągną wysokość 15 cm, wycina się je tuż nad ziemią. Późną jesienią wycina się wszystkie pędy, które owocowały. Gdy pędy przycinamy na wysokości 20 cm to ograniczamy ilość odrostów; jeżeli przycinamy tuż nad ziemią to zwiększamy liczbę odrostów korzeniowych. Nawozy potasowe i fosforowe stosujemy przed sadzeniem roślin. W okresie przedwiośnia stosujemy nawożenie azotowe (np. saletra amonowa), a potem ponawiamy w połowie maja - ogółem 5 -7 dkg na 1 mb rzędu.

ODMIANY OWOCUJĄCE NA PĘDACH JEDNOROCZNYCH

POLKA
Malina powtarzająca o wczesnej porze dojrzewania owoców, owocuje na pędach jednorocznych. Owoce są bardzo duże, zwarte, supersmaczne. Nadają się do bezpośredniego spożycia, mrożenia i przetwórstwa. Wzrost roślin jest średnio silny. Cenna odmiana w uprawie towarowej i ogrodowej ze względu na wcześniejsze dojrzewanie, większe i smaczniejsze owoce, a także bardziej przydatne do mrożenia niż owoce odmiany Polana. Odmiana może być prowadzona w wolno stojących rzędach. Na jeden metr bieżący rzędu może przypadać nie więcej niż 20 pędów w pasie o szerokości do 0,5 m. Uprawa odmiany Polka, podobnie jak innych odmian powtarzających: Poranna Rosa, Polana, Pokusa ma charakter proekologiczny. Ze względu bowiem na inną porę dojrzewania owoców nie występują szkodniki, jak kistnik malinowiec i kwieciak malinowy oraz pryszczarki. Choroby powodujące zamieranie pędów też mają mniejsze znaczenie, gdyż pędy są na plantacji zaledwie przez kilka miesięcy w roku. Zawsze po zbiorach (listopad) wycinamy wszystkie pędy Polki kilka centymetrów nad ziemią (wyższe cięcie do 20 cm ogranicza ilość odrostów). Z pąków przybyszowych na korzeniach Polki wyrastają nowe pędy, które zaczną owocować od sierpnia. Przy posadzeniu jesiennym należy usypać kopczyki wokół rośliny, aby zabezpieczyć ją przed przemarznięciem. Jednym ze sposobów ograniczania gnicia i zamierania pędów jest stosowanie daszków przeciwdeszczowych. Silną przeźroczystą folię szerokości 1,5- 2,0 m, rozciąga się na rusztowaniu ponad rzędem malin. Wtedy jednak glebę trzeba nawadniać.
Maliny podobnie jak truskawki warto sadzić na podwyższonych zagonach z liniami kroplującymi. W efekcie uzyskujemy wyższą zdrowotność roślin i lepsze plony.
Odmiana polecana do uprawy proekologicznej. 

POKUSA
Malina powtarzająca o średniej porze dojrzewania. Owocuje na pędach jednorocznych w terminie jesiennym, (późniejsza od Polki). Owoce są ogromne, deserowe. Wzrost roślin jest silny, ale pędy są mało wyrównane. Plenność średnia 7 kg z 10 m2. Odmiana interesująca ze względu na wielkość owoców. Zalecana jest do uprawy w gruncie i pod osłonami. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

PORANNA ROSA
Malina powtarzająca o żółtych owocach. Dojrzewają one na tegorocznych pędach od początku sierpnia. Owoce są bardzo duże, zbliżone do kulistych, zwarte. Są wybitnie deserowe, bardzo smaczne. Owoce Porannej Rosy są mało podatne na gnicie, a pędy na zamieranie. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

POLESIE
Polska odmiana owocująca na pędach jednorocznych, wcześniej niż Polana. Wzrostroślin jest średnio silny. Owoce
słodkie, duże, szeroko stożkowate, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.


MALINY OWOCUJĄCE NA PĘDACH DWULETNICH

TULAMEEN
Odmiana kanadyjska. Owoce duże, wydłużone, jasnoczerwone, z połyskiem, smaczne i o atrakcyjnym wyglądzie.
Owocuje na dwuletnich pędach, w średnio późnym terminie dojrzewania owoców. Okres zbioru długi. Odmiana bardzo
plenna, ale nieco podatna na przemarzanie. Owoce wysokiej jakości, bardzo słodkie, atrakcyjne, nadają się szczególnie
do bezpośredniego spożycia, ale są też przydatne do mrożenia i przetwórstwa.

BENEFIS
Nowa polska odmiana o średnio późnej porze dojrzewania. Wzrost roślin jest silny, pędy bez kolców. Owoce są
duże, wydłużone, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.

Malina czarna BRISTOL - odmiana amatorska. Nie wytwarza odrostów korzeniowych i nie rozprzestrzenia się po ogrodzie jak malina czerwona. Owocuje w pierwszej
połowie lipca. Charakteryzuje się bardzo silnym wzrostem i grubymi, łukowato wygiętymi, kolczastymi pędami. Dobrze znosi cięcie i formowanie. Pędy należy przywiązywać do słupków lub do rusztowań już w pierwszym roku wzrostu. Malina czarna owocuje na pędach dwuletnich, które po zakończeniu zbiorów należy wyciąć przy szyjce korzeniowej i zniszczyć. Pozostawiamy tylko młode pędy, które zaowocują w roku następnym. Rośliny sadzi się w rzędzie co 1 m, a odległość między rzędami co 2 m. Malina czarna wymaga słonecznego miejsca. Jest wytrzymała na mróz.
Ma niezbyt duże, czarne owoce.


Dotyczy wszystkich odmian malin owocujących na pędach dwuletnich:

Zaleca się prowadzenie malin w formie szpaleru przy drutach. Konstrukcja składa się z palików wysokości 150 cm (od powierzchni gleby) rozmieszczonych co 4-5 m wzdłuż rzędu. Między palikami rozciąga się dwa druty (o średnicy 3 mm), jeden na wysokości 80 cm, drugi na 150 cm. Do tych drutów przywiązuje się latem (po wycięciu starych pędów, z których właśnie zebraliśmy owoce) tegoroczne pędy. Na jednym metrze bieżącym szpaleru mieści się 12 pędów. W przypadku silnego wzrostu i wydawania dużej liczby odrostów korzeniowych, celowe jest niszczenie
słabszych odrostów, gdy osiągną wysokość ok. 15 cm, tak aby pozostało ok. 12 pędów na 1 m bieżącym. W późniejszym okresie należy niszczyć nadmiar młodych pędów, poczynając od najsłabszych i wyrastających najdalej od macierzystej rośliny.


Właściwości zdrowotne malin 
W malinach występują antocyjany i związki należące do grupy polifenoli. Dowiedziono, że posiadają one właściwości antyoksydacyjne, działając jako zmiatacze wolnych rodników i innych aktywnych form tlenu. Mogą w ten sposób zapobiegać rozwojowi chorób nowotworowych i chorób układu krążenia. Podobnie zdrowotnie działa też zawarty w malinach kwas ellagowy - chroni przed chorobami nowotworowymi i ma właściwości antybakteryjne i antywirusowe.
Owoc maliny to ważne źródło niektórych związków chemicznych, jak żelazo (składnik hemoglobiny), magnez, który regeneruje substancję włóknistą nerwów. Oddzielną grupę stanowią witaminy. Na uwagę zasługuje witamina A, niektóre witaminy z grupy B (głównie B3), witamina PP, w większej ilości występuje też witamina C.nie. Pędy należy przywiązywać do słupków lub do rusztowań już w pierwszym roku wzrostu. Malina czarna owocuje na pędach dwuletnich, które po zakończeniu zbiorów należy wyciąć przy szyjce korzeniowej i zniszczyć. Pozostawiamy tylko młode pędy, które zaowocują w roku następnym. Rośliny sadzi się w rzędzie co 1 m, a odległość między rzędami co 2 m. Malina czarna wymaga słonecznego miejsca. Jest wytrzymała na mróz.
Ma niezbyt duże, czarne owoce.


Dotyczy wszystkich odmian malin owocujących na pędach dwuletnich:

Zaleca się prowadzenie malin w formie szpaleru przy drutach. Konstrukcja składa się z palików wysokości 150 cm (od powierzchni gleby) rozmieszczonych co 4-5 m wzdłuż rzędu. Między palikami rozciąga się dwa druty (o średnicy 3 mm), jeden na wysokości 80 cm, drugi na 150 cm. Do tych drutów przywiązuje się latem (po wycięciu starych pędów, z których właśnie zebraliśmy owoce) tegoroczne pędy. Na jednym metrze bieżącym szpaleru mieści się 12 pędów. W przypadku silnego wzrostu i wydawania dużej liczby odrostów korzeniowych, celowe jest niszczenie
słabszych odrostów, gdy osiągną wysokość ok. 15 cm, tak aby pozostało ok. 12 pędów na 1 m bieżącym. W późniejszym okresie należy niszczyć nadmiar młodych pędów, poczynając od najsłabszych i wyrastających najdalej od macierzystej rośliny.


Właściwości zdrowotne malin 
W malinach występują antocyjany i związki należące do grupy polifenoli. Dowiedziono, że posiadają one właściwości antyoksydacyjne, działając jako zmiatacze wolnych rodników i innych aktywnych form tlenu. Mogą w ten sposób zapobiegać rozwojowi chorób nowotworowych i chorób układu krążenia. Podobnie zdrowotnie działa też zawarty w malinach kwas ellagowy - chroni przed chorobami nowotworowymi i ma właściwości antybakteryjne i antywirusowe.
Owoc maliny to ważne źródło niektórych związków chemicznych, jak żelazo (składnik hemoglobiny), magnez, który regeneruje substancję włóknistą nerwów. Oddzielną grupę stanowią witaminy. Na uwagę zasługuje witamina A, niektóre witaminy z grupy B (głównie B3), witamina PP, w większej ilości występuje też witamina C.ały rok. Odległość między roślinami
powinna wynosić 0,5 - 0,6 m, a odległość między rzędami na plantacji towarowej 3 - 4 m (na dziace 2m) w zależności od używanego sprzętu. Malin nie sadzimy zbyt głęboko. W przypadku wydawania przez maliny zbyt dużej liczby odrostów
korzeniowych wskazane jest ich zniszczenie. Gdy osiągną wysokość 15 cm, wycina się je tuż nad ziemią. Późną jesienią wycina się wszystkie pędy, które owocowały. Gdy pędy przycinamy na wysokości 20 cm to ograniczamy ilość odrostów; jeżeli przycinamy tuż nad ziemią to zwiększamy liczbę odrostów korzeniowych. Nawozy potasowe i fosforowe stosujemy przed sadzeniem roślin. W okresie przedwiośnia stosujemy nawożenie azotowe (np. saletra amonowa), a potem ponawiamy w połowie maja - ogółem 5 -7 dkg na 1 mb rzędu.

ODMIANY OWOCUJĄCE NA PĘDACH JEDNOROCZNYCH

POLKA
Malina powtarzająca o wczesnej porze dojrzewania owoców, owocuje na pędach jednorocznych. Owoce są bardzo duże, zwarte, supersmaczne. Nadają się do bezpośredniego spożycia, mrożenia i przetwórstwa. Wzrost roślin jest średnio silny. Cenna odmiana w uprawie towarowej i ogrodowej ze względu na wcześniejsze dojrzewanie, większe i smaczniejsze owoce, a także bardziej przydatne do mrożenia niż owoce odmiany Polana. Odmiana może być prowadzona w wolno stojących rzędach. Na jeden metr bieżący rzędu może przypadać nie więcej niż 20 pędów w pasie o szerokości do 0,5 m. Uprawa odmiany Polka, podobnie jak innych odmian powtarzających: Poranna Rosa, Polana, Pokusa ma charakter proekologiczny. Ze względu bowiem na inną porę dojrzewania owoców nie występują szkodniki, jak kistnik malinowiec i kwieciak malinowy oraz pryszczarki. Choroby powodujące zamieranie pędów też mają mniejsze znaczenie, gdyż pędy są na plantacji zaledwie przez kilka miesięcy w roku. Zawsze po zbiorach (listopad) wycinamy wszystkie pędy Polki kilka centymetrów nad ziemią (wyższe cięcie do 20 cm ogranicza ilość odrostów). Z pąków przybyszowych na korzeniach Polki wyrastają nowe pędy, które zaczną owocować od sierpnia. Przy posadzeniu jesiennym należy usypać kopczyki wokół rośliny, aby zabezpieczyć ją przed przemarznięciem. Jednym ze sposobów ograniczania gnicia i zamierania pędów jest stosowanie daszków przeciwdeszczowych. Silną przeźroczystą folię szerokości 1,5- 2,0 m, rozciąga się na rusztowaniu ponad rzędem malin. Wtedy jednak glebę trzeba nawadniać.
Maliny podobnie jak truskawki warto sadzić na podwyższonych zagonach z liniami kroplującymi. W efekcie uzyskujemy wyższą zdrowotność roślin i lepsze plony.
Odmiana polecana do uprawy proekologicznej. 

POKUSA
Malina powtarzająca o średniej porze dojrzewania. Owocuje na pędach jednorocznych w terminie jesiennym, (późniejsza od Polki). Owoce są ogromne, deserowe. Wzrost roślin jest silny, ale pędy są mało wyrównane. Plenność średnia 7 kg z 10 m2. Odmiana interesująca ze względu na wielkość owoców. Zalecana jest do uprawy w gruncie i pod osłonami. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

PORANNA ROSA
Malina powtarzająca o żółtych owocach. Dojrzewają one na tegorocznych pędach od początku sierpnia. Owoce są bardzo duże, zbliżone do kulistych, zwarte. Są wybitnie deserowe, bardzo smaczne. Owoce Porannej Rosy są mało podatne na gnicie, a pędy na zamieranie. Uprawa i nawożenia jak przy Polce.

POLESIE
Polska odmiana owocująca na pędach jednorocznych, wcześniej niż Polana. Wzrostroślin jest średnio silny. Owoce
słodkie, duże, szeroko stożkowate, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.


MALINY OWOCUJĄCE NA PĘDACH DWULETNICH

TULAMEEN
Odmiana kanadyjska. Owoce duże, wydłużone, jasnoczerwone, z połyskiem, smaczne i o atrakcyjnym wyglądzie.
Owocuje na dwuletnich pędach, w średnio późnym terminie dojrzewania owoców. Okres zbioru długi. Odmiana bardzo
plenna, ale nieco podatna na przemarzanie. Owoce wysokiej jakości, bardzo słodkie, atrakcyjne, nadają się szczególnie
do bezpośredniego spożycia, ale są też przydatne do mrożenia i przetwórstwa.

BENEFIS
Nowa polska odmiana o średnio późnej porze dojrzewania. Wzrost roślin jest silny, pędy bez kolców. Owoce są
duże, wydłużone, ciemnoczerwone z niewielkim omszeniem.

Malina czarna BRISTOL - odmiana amatorska. Nie wytwarza odrostów korzeniowych i nie rozprzestrzenia się po ogrodzie jak malina czerwona. Owocuje w pierwszej
połowie lipca. Charakteryzuje się bardzo silnym wzrostem i grubymi, łukowato wygiętymi, kolczastymi pędami. Dobrze znosi cięcie i formowanie. Pędy należy przywiązywać do słupków lub do rusztowań już w pierwszym roku wzrostu. Malina czarna owocuje na pędach dwuletnich, które po zakończeniu zbiorów należy wyciąć przy szyjce korzeniowej i zniszczyć. Pozostawiamy tylko młode pędy, które zaowocują w roku następnym. Rośliny sadzi się w rzędzie co 1 m, a odległość między rzędami co 2 m. Malina czarna wymaga słonecznego miejsca. Jest wytrzymała na mróz.
Ma niezbyt duże, czarne owoce.


Dotyczy wszystkich odmian malin owocujących na pędach dwuletnich:

Zaleca się prowadzenie malin w formie szpaleru przy drutach. Konstrukcja składa się z palików wysokości 150 cm (od powierzchni gleby) rozmieszczonych co 4-5 m wzdłuż rzędu. Między palikami rozciąga się dwa druty (o średnicy 3 mm), jeden na wysokości 80 cm, drugi na 150 cm. Do tych drutów przywiązuje się latem (po wycięciu starych pędów, z których właśnie zebraliśmy owoce) tegoroczne pędy. Na jednym metrze bieżącym szpaleru mieści się 12 pędów. W przypadku silnego wzrostu i wydawania dużej liczby odrostów korzeniowych, celowe jest niszczenie
słabszych odrostów, gdy osiągną wysokość ok. 15 cm, tak aby pozostało ok. 12 pędów na 1 m bieżącym. W późniejszym okresie należy niszczyć nadmiar młodych pędów, poczynając od najsłabszych i wyrastających najdalej od macierzystej rośliny.


Właściwości zdrowotne malin 
W malinach występują antocyjany i związki należące do grupy polifenoli. Dowiedziono, że posiadają one właściwości antyoksydacyjne, działając jako zmiatacze wolnych rodników i innych aktywnych form tlenu. Mogą w ten sposób zapobiegać rozwojowi chorób nowotworowych i chorób układu krążenia. Podobnie zdrowotnie działa też zawarty w malinach kwas ellagowy - chroni przed chorobami nowotworowymi i ma właściwości antybakteryjne i antywirusowe.
Owoc maliny to ważne źródło niektórych związków chemicznych, jak żelazo (składnik hemoglobiny), magnez, który regeneruje substancję włóknistą nerwów. Oddzielną grupę stanowią witaminy. Na uwagę zasługuje witamina A, niektóre witaminy z grupy B (głównie B3), witamina PP, w większej ilości występuje też witamina C.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz